Sayyid ‘Abdullah bin ‘Alawi al-Haddad menyatakan dalam kitabnya
Al-Ilmiyyah wa Usul al-Hikmah : “….nescaya
tiada engkau melihat sebuah kitab pun yang lebih menghimpunkan sebagai ilmu
yang memberi manfaat itu daripada segala kitab yang ditulis oleh Imam
Al-Ghazali seperti Ihya’ ‘Ulumuddin, ‘Arba’in al-Usul, Minhaj al-‘Abidin,
Bidayah al-Hidayah.”
Ditanyakan kepada Habib Umar bin Hafiz : “Pada pandangan tuan,
kitab tasawuf manakah yang terbaik?”
Jawabnya : “Ihya’ ‘Ulumuddin.”
Ditanya kepada Habib Abdullah al-Aydrus : “Mengapa tuan tidak
mengarang kitab?”
Jawabnya : “Aku mencetak (membentuk) kalian agar kalian mudah
untuk membaca (mengambil manfaat) daripada karya Imam Al-Ghazali. Kitabnya
sudah ada (maka tidak perlu aku karang-karang lagi), tugas aku hanyalah untuk
membawa kalian kepada kitab Imam Al-Ghazali.”
Habib Taufiq as-Seggaf berkata : “Untuk apa kami mengarang kitab
tasawuf? Ihya’ ‘Ulumuddin itu kan sudah lautan? Kalau dikarang pun, tidak akan
menyamai Ihya’. Maka, untuk apa dikarang?”
Habib Taufiq as-Seggaf berkata : “Jika mukjizat terbesar Nabi
Muhammad saw ialah kitab Al-Quran maka karamah utama Imam Al-Ghazali ialah
kitab2nya.”
“Meskipun ada berpuluh lagi karangan al-Ghazali yang lain, dalam
pelbagai bidang ilmu pengetahuan Islam, namun yang menjadi intisari dari
seluruh karangan beliau itu ialah kitab Ihya’ ‘Ulumiddin.” – Dr. HAMKA (Haji
Abdul Malik Karim Amrullah), pengarang Tafsir Al-Azhar.
No comments:
Post a Comment